پریشان خاطران رفتند در خاک . . .

ساختم بُتی دیشب ز تو

با مرمر رویای خود

جان دادمت با یک جهان نازک خیالی های خود

لبخند شیرینی هم ای جان بر زیر لبهایت نهادم

اول دلم را هدیه کردم

وآنگه به پای تو فتادم . . .

مستانه افشاندم بُتا بوسه ز سر تا پای تو

لبهای من آتش گرفت از آتشین لبهای تو

سرگشتهء دشت جنونم تا که هستم

از ساغر عشق تو زیبا مست مستم

مست مستم . . .

غیر از تو دیگر در جهان یاری ندارم دور از تو جز پیمان غمخواری ندارم 

 . . . . . . . . . .

. . .

. .

.

.