پریشان خاطران رفتند در خاک . . .

ای کاش که جای آرمیدن بودی

یا این ره دور را رسیدن بودی

کاش از پی صد هزار سال از دل خاک

چون سبزه امید بر دمیدن بودی

. . . . . . .

. . . . .

. . .

. .

. .

. 

.